06.06

life under construction. if only I stopped to recall this phrase.

waiting – like my forgotten cameras – to wake up

Istanbul Constantinopolis

It’s been over a month since I visited Istanbul and I still can taste the breeze of Bosphorus in my lips. The city is beautiful and so charming that I would like to spend a month -at least- walking and getting lost in every neighborhood. 3 days weren’t even the start of such an adventure, but it was my real trip and I tried to seize the time. My new toy camera, a camel-coloured Superheadz Wide and Slim, and some expired Fuji films, weren’t excactly the best equipment for this purpose but I realized it afterwards, when I developped the films. I promised I’ll go again, more prepared!

Ok, I got a bunch of photos that I liked! Here some of them! 🙂

 

EviDo.

Summertime, and the feeling it’s easy.

Great time we had, when she came back to Athens for a weekend.

She is beautiful. She is a good friend. She is a concert buddy. She is Evi.

Ye Ye!

concert

september.

each summer has stolen a little piece from my mind.

one more to add to this 28years collection.

a little dumber though.

i don’t know when there will be no more of me

but the sun, the sea, the green fields, the rocks,

the trees, the pebbles, the sky, the air, the music.

or is this me?

καλοκαίρι. καλώς το!

…αααααχ!

φευγιόν. το

ποιος δεν το ονειρεύεται;

ασχέτως αφορμής, διάρκειας, προορισμού

ψεύτης όποιος το αρνείται.

11-1-11

_. όμορφη ημερομηνία, όμορφα καίγεται.

μπήκε λίγο μετά τον χρόνο.

δεν ήξερα, αλλιώς θα του έφτιαχνα και πίτα, θα έκλεινα τα φώτα, και θα το καλωσόριζα κι αυτό.

μα όταν το παίρνεις με το στραβό δε λέει να φύγει.

«καλώς το κρύωμα» θα έλεγα, θα με σνόμπαρε και θα’φευγε. Αμ δε..

 

home alone no4 (χωρίς χούμορ και δράση)

σπιτίσια νεκρή φύση. (λες να την ψόφησα με τόσο φτέρνισμα;)

 

wishing and hoping

looking forward…

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

12

Γέρε χρόνε φύγε τώρα…

12 μήνες ποικίλου ενδιαφέροντος!

και αγνοώντας τα εξωlneικά συστήματα, η ανασκόπηση δείχνει μια φανταστική χρονιά.

παιδιά, και από αύριο καλύτερα! 😉

2011, κρατήσου, ερχόμαστεεε, τραραραρααααααα!

(νομίζω πιο αισιόδοξο από το «2011, κρατηθείτε, έρχεται»… χοχοχο)

.

12 people that my lens and especially I loved this year. ❤

πλιτς. μια πινελιά, ένα βραχάκι.

Να αλλάξει το σύστημα, φταίει το σύστημα, όλα είναι συστημικά, να βγούμε από το σύστημα, το σύστΗμα, το σΥστημα, το σύΣτημα.

Σκατοσύστημα, μας έχεις τρελάνει.

Ανοίγω μια πόρτα, βγαίνω από το σύστημα και πάω σε μια νησίδα να συγκεντώσω τις σκέψεις μου. Μένω, ονειρεύομαι, χάνομαι. Θέλω το πλοίο, να πάω μπρος, να μπαρκάρω, να σαλπάρω. Πού είνα; Γαμώτο, ερημιά. Με τρελαίνει η πολλή ερημιά. Ανοίγω την πόρτα, γυρίζω.  Γεια σου ρε σύστημα! ίου, μπλιαχ.

 

Φάληρο, Αττική.